TOPLUMSAL BİR SORUN: ENGEL

Okuduğum bir haber ne kadar vurdumduymaz olduğumuzu gösterdi

Haberin konusu,

Engelli yakını bireyin “Erişebilirlik Yasası” nın göz ardı edilmesinden kaynaklı verdiği mücadeleye

Çalmadık kapı,

Görüşmediği yüz bırakmamış.

Sonuç ise; İlgisizlikle gelen kocaman bir “hüsran”.

Peki, bu hüsrana sebep olan kimdi?

Müteahhitlere proje hazırlayıp erişebilirlik koymayan sözde MİMAR’lar mı?

Projenin erişebilirliğe uygun olup olmadığına göz yuman sözde yetkili İMAR MÜDÜRLÜĞÜ mü?

İmar müdürlüğü personelinin kanunu uygulayıp uygulamadığını sorgulamayan BAŞKAN mı?

İnşaatın her aşamasında sözüm ona denetim yapan YAPI DENETİM FİRMALARI mı?

Bütün bunları denetleme yetkisine sahip olup denetim yapamayan ÇEVRE ŞEHİRCİLİK MÜDÜRLÜĞÜ mü?

Engellilerin haklarını savunmak adına kurulup sessiz kalan ENGELLİ DERNEKLERİ mi?

Ya da ne olursa olsun ev “bir göz oda evimiz olsun” anlayışı ile eksikliklere göz yuman BİZLER mi?

Okudukça biraz utandım kendimden

Ne desem ne söylesem,

Nasıl anlatsam bilemedim.

Hani bir laf vardır “Bana dokunmayan bin yaşasın” diye

Toplum olarak tam da bizi ifade eden bir söz.

Neden mi?

Empatiden yoksun olduğumuzdan

Bizim dışımızda ki olaylara,

Haksızlıklara ve kuralsızlıklara göz yumduğumuzdan.

Rahat yaşadığımız için rahatımızı bozmuyoruz

Ve herkesin rahat yaşadığını düşünüyoruz.

Bu haber, sadece engellileri ilgilendirmiyor aslında

Yarının engelli adayı olarak

Bizi, sizi, hepimizi ilgilendiriyor.

Engelleri ortadan kaldırmak yerine onlara sunulan hakları da gasp ediyoruz

Engelli rampaların yapılmaması ile önce evlerine kilitliyoruz

Bir yolunu bulup bin bir zahmet ile sosyal hayata atılmak isterken;

Kaldırımları, kaldırım geçişlerini ve yollarını işgal ediyoruz

İşgallerimize, engellerimize bakmadan utanmadan;

El atıp yarım ediyoruz,

Kendimize muhtaç bırakıyoruz

Ve sonra üzülerek, acıyarak bakıyoruz yüzlerine.

Bahsi geçen haber bireysel bir sorun değil toplumsal bir sorundur. İlgili kurumlar ve toplum olarak bu konuya daha hassasiyetle yaklaşıp çözüm üretmeliyiz.

Özel günlerde attığımız “Yeter ki engel gönüllerde olmasın. En büyük engel sevgisizliktir.” sloganlarının hayatımıza yansıması dileği ile…